Broodjes, bakkerbaantjes en wereldkampioen
Blijf op de hoogte en volg Pauline
25 Juli 2014 | Duitsland, Mannheim
Hallo allemaal,
Woorden schieten tekort. Wat een verschrikkelijk nieuws. Ook in Duitsland hoor je elke dag over het vliegtuigongeluk.
Ik leef erg mee met alle nabestaanden. Wat een nachtmerrie.
Misschien komt het daardoor dat ik me de afgelopen week vaak verdrietig voelde en Nederland mis.
Heimwee is een gek gevoel. Maar goed, het leven gaat gewoon door, ook als je verschrikkelijk nieuws te horen krijgt en als je 500 km verder op woont.
Ik ben nu druk aan het werk als Bäckereifachverkäuferin. Het is prima werk maar ik heb ook veel respect gekregen voor dit beroep. Om 4.30 uur de deur uit, soms erge drukte en stress, dan weer een hele tijd niets te doen waarbij je bezig moet blijven en niet mag zitten..
Het is wel het meest typisch Duitse baantje wat je kan hebben volgens mij. Wat een levendige broodcultuur hebben die Duisters. Om 5.10 uur staan er al mensen op de stoep om hun broodjes te halen (1 filiaal opent zelfs al om 4 uur!) en de hele dag door worden er croissantjes, taarten, broodjes, hele broden, halve broden en bretzels besteld. Ik heb een stoomcursus brood gehad, want er zijn wel 18 verschillende broden en dan heb ik het niet nog niet over de broodjes, zoete dingen en taarten...
Je ziet alle lagen van de bevolking, jong en oud. Laatst kwamen twee best deftige mannen na het stappen om 6 uur 's ochtends een bretzel halen. Dat is nog iets anders dan onze Hollandse kroket of een broodje khebab. Verder zijn er (vooral veel oudere) mensen die verder niet veel contacten hebben. Ze doen hun boodschappen en gaan bij de bakker zitten. Dus voor hun ben je soms het enige aanspreekpunt op de dag. Vaak spreken ze met zo'n sterk dialect dat ik niet eens versta wat voor een broodje ze bestellen (wat best essentieel is voor dit baantje), maar dat terzijde. Één vrouw neemt altijd haar breiwerk mee en zo zie je elke keer weer haar vorderingen. Het is dus best leuk als je vaker op dezelfde plek staat, want zo leer je de vaste klanten ook een beetje kennen.
En er zit een filiaal bij mij vlak om de hoek, maar helaas ben ik als vervanger van mensen die op vakantie zijn overal en nergens ingepland. Ik heb de verste uithoeken van Mannheim gezien en Mannheim is groot, kan ik jullie vertellen! Niet echt ideaal. Maar goed, het is tijdelijk, het verdient wat en het houdt me van de straat.
Ondertussen ben ik druk bezig met theatercontacten leggen en op zoek naar werkzaamheden die beter bij mijn studie aansluiten en waar ik gelukkig van word: cultuur en kinderen.
Begin juli heb ik bij een jeugdtheaterfestival meegeholpen en zelf mijn eerste workshop in het Duits gegeven! Er hadden zich meer kinderen opgegeven dan verwacht en toen hadden ze spontaan iemand nodig. Het was heel leuk om te doen! En gelukkig zijn Duitse kinderen net zo leuk als Nederlandse!!
Verder ga ik in augustus 7 theaterworkshops geven voor kinderen én volwassenen in een kunstatelier dus dat ben ik nu naast het bakkerswerk aan het voorbereiden. En dat wordt vast heel leuk!
Met Alex gaat het ook allemaal goed. Hij is ook erg druk, maar heeft het super naar zijn zin op werk en doet verder veel voor zijn waterpolo-vereniging.
Nog bedankt voor alle felicitaties. We hebben zijn verjaardag goed gevierd. 'S avonds een feestje met vrienden (waarvoor ik als een echte Duitse de avonden daarvoor taarten heb staan bakken) en overdag zijn we naar Strasbourg geweest. Een hele leuke en romantische stad! En ook meteen een beetje vakantiegevoel. Zo leuk dat je zomaar even naar Frankrijk kan rijden. Dat doe je vanuit Nederland niet zomaar even en op zulke momenten voel ik me wel echt geëmigreerd.
Verder hebben we weer Nederlandse gasten gehad, Fay en Friso. En zijn we getuige geweest van het lederhosen-dirdel-polonaise wereldrecord!
Zelf hebben we ook even een mooie dirndel gepast. Maar we hebben hem helaas niet gekocht. De goedkoopste dirndel begint bij €150....
En voetbal natuurlijk! Wat een feest was het hier zeg! Duitsers zijn erg voetbalgek. Ze kijken alle wedstrijden en hebben er ook echt verstand van. Uiteindelijk waren ze blij dat ze niet tegen Nederland in de finale moesten. Nou ja, de rest weten we. Na een spannende wedstrijd, Deutschland Weltmeister!! Het was de hele nacht feest in Mannheim en nog steeds wordt er af en toe over gesproken. Dat was bijzonder om mee te maken!
Ik vind het erg leuk om jullie reacties te lezen en om te horen hoe het met jullie in Nederland gaat.
Heel veel liefs uit Mannheim,
Pauline
Woorden schieten tekort. Wat een verschrikkelijk nieuws. Ook in Duitsland hoor je elke dag over het vliegtuigongeluk.
Ik leef erg mee met alle nabestaanden. Wat een nachtmerrie.
Misschien komt het daardoor dat ik me de afgelopen week vaak verdrietig voelde en Nederland mis.
Heimwee is een gek gevoel. Maar goed, het leven gaat gewoon door, ook als je verschrikkelijk nieuws te horen krijgt en als je 500 km verder op woont.
Ik ben nu druk aan het werk als Bäckereifachverkäuferin. Het is prima werk maar ik heb ook veel respect gekregen voor dit beroep. Om 4.30 uur de deur uit, soms erge drukte en stress, dan weer een hele tijd niets te doen waarbij je bezig moet blijven en niet mag zitten..
Het is wel het meest typisch Duitse baantje wat je kan hebben volgens mij. Wat een levendige broodcultuur hebben die Duisters. Om 5.10 uur staan er al mensen op de stoep om hun broodjes te halen (1 filiaal opent zelfs al om 4 uur!) en de hele dag door worden er croissantjes, taarten, broodjes, hele broden, halve broden en bretzels besteld. Ik heb een stoomcursus brood gehad, want er zijn wel 18 verschillende broden en dan heb ik het niet nog niet over de broodjes, zoete dingen en taarten...
Je ziet alle lagen van de bevolking, jong en oud. Laatst kwamen twee best deftige mannen na het stappen om 6 uur 's ochtends een bretzel halen. Dat is nog iets anders dan onze Hollandse kroket of een broodje khebab. Verder zijn er (vooral veel oudere) mensen die verder niet veel contacten hebben. Ze doen hun boodschappen en gaan bij de bakker zitten. Dus voor hun ben je soms het enige aanspreekpunt op de dag. Vaak spreken ze met zo'n sterk dialect dat ik niet eens versta wat voor een broodje ze bestellen (wat best essentieel is voor dit baantje), maar dat terzijde. Één vrouw neemt altijd haar breiwerk mee en zo zie je elke keer weer haar vorderingen. Het is dus best leuk als je vaker op dezelfde plek staat, want zo leer je de vaste klanten ook een beetje kennen.
En er zit een filiaal bij mij vlak om de hoek, maar helaas ben ik als vervanger van mensen die op vakantie zijn overal en nergens ingepland. Ik heb de verste uithoeken van Mannheim gezien en Mannheim is groot, kan ik jullie vertellen! Niet echt ideaal. Maar goed, het is tijdelijk, het verdient wat en het houdt me van de straat.
Ondertussen ben ik druk bezig met theatercontacten leggen en op zoek naar werkzaamheden die beter bij mijn studie aansluiten en waar ik gelukkig van word: cultuur en kinderen.
Begin juli heb ik bij een jeugdtheaterfestival meegeholpen en zelf mijn eerste workshop in het Duits gegeven! Er hadden zich meer kinderen opgegeven dan verwacht en toen hadden ze spontaan iemand nodig. Het was heel leuk om te doen! En gelukkig zijn Duitse kinderen net zo leuk als Nederlandse!!
Verder ga ik in augustus 7 theaterworkshops geven voor kinderen én volwassenen in een kunstatelier dus dat ben ik nu naast het bakkerswerk aan het voorbereiden. En dat wordt vast heel leuk!
Met Alex gaat het ook allemaal goed. Hij is ook erg druk, maar heeft het super naar zijn zin op werk en doet verder veel voor zijn waterpolo-vereniging.
Nog bedankt voor alle felicitaties. We hebben zijn verjaardag goed gevierd. 'S avonds een feestje met vrienden (waarvoor ik als een echte Duitse de avonden daarvoor taarten heb staan bakken) en overdag zijn we naar Strasbourg geweest. Een hele leuke en romantische stad! En ook meteen een beetje vakantiegevoel. Zo leuk dat je zomaar even naar Frankrijk kan rijden. Dat doe je vanuit Nederland niet zomaar even en op zulke momenten voel ik me wel echt geëmigreerd.
Verder hebben we weer Nederlandse gasten gehad, Fay en Friso. En zijn we getuige geweest van het lederhosen-dirdel-polonaise wereldrecord!
Zelf hebben we ook even een mooie dirndel gepast. Maar we hebben hem helaas niet gekocht. De goedkoopste dirndel begint bij €150....
En voetbal natuurlijk! Wat een feest was het hier zeg! Duitsers zijn erg voetbalgek. Ze kijken alle wedstrijden en hebben er ook echt verstand van. Uiteindelijk waren ze blij dat ze niet tegen Nederland in de finale moesten. Nou ja, de rest weten we. Na een spannende wedstrijd, Deutschland Weltmeister!! Het was de hele nacht feest in Mannheim en nog steeds wordt er af en toe over gesproken. Dat was bijzonder om mee te maken!
Ik vind het erg leuk om jullie reacties te lezen en om te horen hoe het met jullie in Nederland gaat.
Heel veel liefs uit Mannheim,
Pauline
-
25 Juli 2014 - 11:36
Hans:
Hoi Pauline
Weer een heel leuk verslag wat je allemaal meemaakt daar. Ik heb er zin in om weer naar jullie toe te komen en zal graag wat broodjes bij je komen kopen. Ik kan alleen niet breien dus zal iets anders moeten doen bij de bakkerij.
Tot zondag, liefs van je vader ! -
25 Juli 2014 - 12:25
Stefanie:
Hey Plien!
Leuk om weer een update te lezen, ondanks het nare nieuws van afgelopen week. Kan me voorstellen dat je daardoor Nederland gaat missen.
Jammer dat je geen dirndel hebt gekocht, we moeten immers nog de dirndel-kalender maken in Millstatt ;).
Heb heel veel zin om bij jullie langs te komen, ben zo benieuwd!
Dikke kus en liefs aan Alex, Steef
ps. goed galgjewoord 'Bäckereifachverkäuferin' -
25 Juli 2014 - 15:16
Hannie Lutjenhuis:
Ha Paulien! Goed bezig hoor, respect! Fijn dat het goed met je gaat daar; het is toch een hele stap en wennen gaat niet één, twee drie maar je hebt het naar je zin met je liefde en daar gaat het tenslotte toch om hé?
Geniet er lekker van Bäckereifachverkaüferin! Tot ziens, wellicht in Millstatt volgend jaar?
Groetjes, Hannie -
25 Juli 2014 - 15:20
Anneke Gerritse:
Hoi Pauline, erg leuk om je Duitse avonturen te lezen, werken bij een bakker, wie had dat ooit kunnen denken maar het gaat je goed af zo te lezen ;-)
ik vond het erg leuk om gisteren een felicitatie van je te mogen ontvangen, dank daarvoor!
Hopelijk lukt het je snel om een baan te vinden die beter bij je opleiding en ambities past maar dat gaat wel goed komen denk ik zo!
Groetjes Anneke -
25 Juli 2014 - 23:05
Denise:
Hoi Pauline
Wat kan je prachtig schrijven. Leuk om zo over jouw leven daar te lezen. Wat gaaf dat je al een workshop hebt kunnen geven. Hopelijk kan je het vaker gaan doen. Daar ligt je passie. Ik vind het super van je dat je zo bezig bent in de bakkerij.
Hier hebben we nu lekker vakantie. Een welverdiende, al zeg ik het zelf. De kinderen hebben heerlijk in het badje gespeeld afgelopen week. Genieten van ze. Straks naar Denemarken op vakantie. Daar hebben we allemaal veel zin in. Hopelijk kunnen we in het najaar naar jullie toe komen. Ik ben nu wel heel benieuwd geworden.
Dikke kus van ons -
26 Juli 2014 - 12:49
Eline:
Haa Plien, wat een mooi berichtje weer, je schrijft echt zo leuk! De verhalen over de rijke Duitse broodcultuur zijn heel herkenbaar, daar hebben Marc en ik in Keulen en Bonn ook zo van genoten! Knap hoor, hoe je het allemaal doet daar. Ook tijdens die moeilijke momenten, dan zou je willen dat je gewoon even op de fiets kan stappen om een bezoekje te brengen aan Nederland.. Maar zo'n mooi wereldkampioenschap is dan wel weer een unieke belevenis! Heb heel veel zin om jullie op te komen zoeken in augustus, tot dan! Dikke kussen en veel liefs voor Alex. -
26 Juli 2014 - 12:49
Eline:
Haa Plien, wat een mooi berichtje weer, je schrijft echt zo leuk! De verhalen over de rijke Duitse broodcultuur zijn heel herkenbaar, daar hebben Marc en ik in Keulen en Bonn ook zo van genoten! Knap hoor, hoe je het allemaal doet daar. Ook tijdens die moeilijke momenten, dan zou je willen dat je gewoon even op de fiets kan stappen om een bezoekje te brengen aan Nederland.. Maar zo'n mooi wereldkampioenschap is dan wel weer een unieke belevenis! Heb heel veel zin om jullie op te komen zoeken in augustus, tot dan! Dikke kussen en veel liefs voor Alex. -
26 Juli 2014 - 12:54
Eline:
Oww, oeps, nou heb ik 'm twee keer geplaatst.. Maar beter te veel dan te weinig zullen we maar zeggen ;). -
27 Juli 2014 - 12:16
Renate:
Hee Plien, wat een leuk verhaal weer :) Hoop je snel weer te zien! xx -
29 Juli 2014 - 14:31
Tineke:
Dank voor je mooie verhaal en leuk dat iedereen het kan lezen. Ik heb alleen geen mail over dit nieuw verslag gehad, las het op face-book.
Heb je het ook met alle anderen kunnen delen die geen facebook hebben (b.v. Ina, Francesca)?
Alles Gute,
T xxx -
31 Juli 2014 - 16:28
Pauline:
Bedankt voor alle leuke reacties!! Daar word ik erg vrolijk van.
Veel liefs! -
01 Augustus 2014 - 17:42
Toos:
Wat ben je geweldig goed bezig, Pauline! Vroeg op naar de bakker, brood verkopen met gesprekken naar ik begrijp, en ook de wegen vinden voor je theaterenthousiasme. Knap hoor! En leuk dat je ons daarin laat meeleven door je stukjes.
Ik begrijp je gevoel na de vliegramp denk ik wel een beetje; wij waren in Frankrijk op vakantie op het moment van de ramp en de week erna. Ik wilde in die dagen ook 't liefst in NL zijn, erbij horen.
Veel succes wens ik je ook de komende tijd met de theater workshops van harte toe,
liefs van Toos. -
01 Augustus 2014 - 22:16
Marlies:
Lieve Pauline,
Dank voor je Duitse update. Wat ontzettend leuk om te lezen over je broodbaan maar ook over je theaterworkshops. Echt knap hoor Plien. Wat doe je het goed meisje. En ik snap heel goed dat je soms Nederland even mist.
Heel veel liefs en plezier (ook met de logees) en groetjes aan Alex, Marlies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
